زهیر باش دلم! تا به کربلا برسی
به کاروان شهیدان نی نوا برسی

چه شام باشی و کوفه.. چه کربلا ای دل!
مقیم عشق که باشی… به مقتدا برسی

امسـال دوریم از تو… لابد حکمتـی دارد                 باشد، ولی عاشـق دل کم‌طاقتـی دارد

مشـتاقی و مهـجوری و دلتنـگی و دوری            این قسمت ما بود..هر کس قسمتی دارد

   جز آه چیزی در بسـاطـم نیست، اما آه..                 گویـنـد آهِ دلـشـکـسـته قیمتـی دارد   

نـذر زیـارت داشـتم از جانب «سـردار»                 ایـنک ولی او با ضریحـت خلوتـی دارد

این اربعـین دنیا زیـارتگـاه یـار ماست                هر گوشه‌ای یک دلشکسـته حاجتـی دارد