نمیدانم این جمله از کیست، اما چه زیبا گفت:
“شهدا همچون حروف مقطعه آیات قرآن ناشناخته اند و اسراری دارند که بر همگان فاش نخواهد شد.”

خدا کند؛
دل من، همچون دل تو شود!
تا آخر
پای امام خویش بماند..

باید آن چنان آهی از دلم برآید
که مرا بسوزاند!
همچون آه تو..
خدا کند؛
به دل من نیز نگاهی شود
وگرنه
آهِ دلِ تو کجا و آهِ دلِ من کجا!

شهیدم!
می‌بینم؛ به دیوار پر شکوفه‌ای
گلی تکیه داده است! 
آری تو گل مادرت بودی که روزی پر پر شدی..

با همان یک آه..
آهِ دلِ مرا نیز به این وادی برسان !