می‌گفت: ” در مسجد، آرامیم؛ چون آنجا زیاد خدا عبادت شده است.
در نماز، آرامیم چون عبادت است.
هرجا رنگی از عبادت است، آرامش بخش است.”
راست می‌گفت…
یا صاحب الزمان!
تا به یاد شما هستیم، آرامیم؛ چون یادتان عبادت است.
تا شما را در کنارمان حس میکنیم، آرامیم؛
چون هر کجا که شما حاضر شوی، آنجا محل عبادت است
اسم‌تان را که صدا میکنیم، آرامیم؛
چون شما بسیار عبادت خدا را می‌کنید، حتی نام‌تان آرامش بخش است
اصلاً آقا، شما خودِ خودِ آرامش هستید…
آرامِ دل ، آرامِ جان …
آقا!
می‌شود بیشتر دعایم کنید و از من و کوتاهی‌هایم بگذرید؟؟!! می‌خواهم شما باور قلبی من باشید!!
و قلبم به شما اعتراف کند! تا آنجا پیش برود که؛ این قلب با شما آرام گیرد! کمکم کن آقا!
? سوخته دل (مهدیار)
یا کربلاء! لقد ضاق صدری…موعدنا فی یوم الأربعین
دلتنگم ای کرب و بلا…
در اربعین دیدار ما
+ در خلوت ببینید…
