گرد و غبار را دوست دارم
چون مرا به سمت قاب عکس پسرم می‌کشاند تا روزی چند بار آن را تمیز کنم!
عکس صورتش را نوازش کنم و او را ببوسم!
با او حرف بزنم و روزم را با او شروع کنم!
گرد و غبار را دوست دارم
چون مرا به یاد گرد و خاک‌های لباس پسرم می‌اندازد!
غبار را از این جهت بیشتر دوست دارم که
مرا به یاد مزار خاکیِ مادری می‌اندازد که از من بهتر مادر بوده است برای فرزندم!

_{?سوخته دل (مهدیار)}

نمیدانم این جمله از کیست، اما چه زیبا گفت:
“شهدا همچون حروف مقطعه آیات قرآن ناشناخته اند و اسراری دارند که بر همگان فاش نخواهد شد.”